#INCLURE wordt gebruikt om de resultaten van een ingevoegd skelet aan het huidige skelet toe te voegen. We noemen dit een "statische" opname omdat de resultaten van de compilatie worden toegevoegd aan het huidige sjabloon, in hetzelfde cachebestand. Dit baken is dus anders dan een "dynamische" opname met <INCLURE..../> dat een apart cachebestand maakt (met een eigen specifieke cacheduur).
// formaat bij voorkeur
[(#INCLURE{fond=naam_skelet, argument, argument=xx})]
// ander formaat dat niet de voorkeur geniet
[(#INCLURE{fond=naam_skelet}{argument}{argument=xx})]
Voor het zichtbare resultaat zal het gebruik van <INCLURE> of #INCLURE leiden tot identieke inhoud, maar vanuit het oogpunt van intern beheer tot heel andere operaties. Dynamische opname met <INCLURE> zal meer autonome cachebestanden genereren. Statische inclusie met #INCLURE creëert minder bestanden, maar ze zijn allemaal groter omdat hun inhoud in elke pagina van de cache wordt gedupliceerd.